การออกแบบเขียนโปรแกรม

การออกแบบยูสเซอร์อินเตอร์เฟซ

 

ระบบที่พัฒนาขึ้นสามารถประมวลได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพสูง แต่การออกแบบอินเตอร์เฟชไม่ดี ทำให้ผู้ใช้ใช้งานยาก ก็ไม่มีประโยชน์อะไรถ้าผู้ใช้ไม่ยอมรับการทำงานของระบบนั้น

 

ดังนั้นการออกแบบยูสเซอร์อินเตอร์เฟช หมายถึง การออกแบบส่วนประสานระหว่างผู้ใช้ระบบกับระบบ เพื่อใช้ปฏิสัมพันธ์กันระหว่างผู้ใช้กับระบบ  ซึ่งจะต้องออกแบบให้สามารถใช้งานง่ายโดยการเลือกอุปกรณ์และวิธีปฏิสัมพันธ์ที่เหมาะสมกับการทำงานนั้น ๆ รวมถึงหน้าจอการทำงานจะต้องสวยงาม เพื่อให้สามารถดึงดูดผู้ใช้ให้น่าใข้งานมากขึ้น

 

หลักการออกแบบและพัฒนาโปรแกรมบนระบบปฏิบัติการ GUI

โปรแกรมสำเร็จรูปได้นำมาใช้งานด้านต่าง ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ใช้โปรแกรม  ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากในยุคปัจจุบัน  การที่โปรแกรมสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและเป็นที่ยอมรับได้ ควจมีการออกแบบและพัฒนาอย่างมีขั้นตอนดังนี้

 

การออกแบบฟอร์ม

 

การออกแบบยูสเซอร์อินเทอร์เฟสที่ดีจะอยู่บนพื้นฐานของ การผสมผสานรวมระหว่าง การยศาสตร์ (Ergonomics) สุนทรียศาสตร์ (Aesthetics) และอินเทอร์เฟสเทคโนโลยี เข้าด้วยกัน การยศาสตร์ ว่าด้วยเรื่องความเป็นจริง กล่าวถึงวิธีการที่คนทำงาน เรียนรู้ และโต้ตอบกับคอมพิวเตอร์ สุนทรียศาสตร์ ว่าด้วยเรื่องความสวยงาม เน้นวิธีการอินเทอร์เฟสที่ดึงดูดความสนใจและง่ายต่อการใช้ ส่วนของอินเทอร์เฟสเทคโนโลยี เป็นการจัดเตรียมโครงสร้างการทำงานที่ต้องการ เพื่อนำไปสู่เป้าหมายการออกแบบ นักวิเคราะห์ระบบควรพิจารณาหลายๆ แนวทาง รวมทั้งหัวข้อต่อไปนี้

เน้นวัตถุประสงค์พื้นฐาน

 

·         กำหนดวัตถุประสงค์ในการออกแบบระบบให้สะดวก

·         ออกแบบให้ง่ายต่อการเรียนรู้และจดจำ

·         ออกแบบอินเทอร์เฟสที่เอื้อต่อการเพิ่มประสิทธิภาพและผลผลิตให้แก่ผู้ใช้

·         เขียนคำสั่ง กิจกรรม และการตอบของระบบ ที่ชัดเจนและสามารถคาดเดาได้

·         ลดปัญหาของการป้อนข้อมูลให้น้อยที่สุด

·         แก้ไขข้อผิดพลาดได้ง่าย

·         สร้างขั้นตอนที่เป็นตรรกะและดึงดูดความสนใจ

สร้างอินเทอร์เฟสที่ง่ายต่อการเรียนรู้และใช้งาน

 

·         ป้ายของการควบคุม ปุ่ม และสัญรูป (Icon) ต่างๆ ต้องชัดเจน

·         เลือกภาพที่ผู้ใช้เข้าใจได้ง่าย ในการแสดงสัญรูปหรือปุ่มควบคุม

·         เตรียมคำแนะนำหน้าจอภาพที่เป็นไปตามลำดับ รัดกุม และชัดเจน 

·         แสดงคำสั่งทั้งหมดที่มีในรายการเมนู แต่ทำให้คำสั่งที่ไม่สามารถใช้งานได้จางกว่า (Dim)

·         สามารถกลับสู่เมนูหลักหรือเมนูก่อนหน้าได้โดยง่าย

จัดเตรียมคุณสมบัติที่ช่วยเสริมประสิทธิภาพ

 

·         รวบรวมงาน คำสั่ง และหน้าที่ ที่เป็นกลุ่มคล้ายคลึงกันเข้าไว้ด้วยกัน

·         สร้างรายชื่อเมนูเรียงตามตัวอักษรหรือเรียงตามการใช้งานบ่อย 

·         จัดทำทางลัด (Shortcut)

·         การใช้ค่าโดยปริยาย (Default)

·         การใช้ค่าเดิม ในการให้ผู้ใช้ป้อนข้อมูลใหม่

·         เตรียมการค้นหาอย่างเร็ว (Fast-Find)

·         ใช้ภาษาแบบธรรมชาติ (Natural)

ทำให้ง่ายต่อการขอความช่วยเหลือหรือแก้ไขข้อผิดพลาด

 

·         กำหนดคำอธิบายการช่วยเหลือตลอดเวลาใช้งาน

·         เตรียมความช่วยเหลือแบบให้ผู้ใช้เลือก

·         เตรียมทางกลับโดยตรง

·         แสดงข้อมูลเพื่อการติดต่อหน่วยช่วยเหลือ หรือหน่วยงานที่รับผิดชอบ

·         ให้มีการยืนยันก่อนการลบข้อมูล

·         เตรียมแป้นยกเลิกการทำงาน

·         ทำให้ส่วนผิดพลาดเห็นได้ชัดเจน

·         ใช้การเชื่อมโยงข้อความหลายมิติ นำทางไปสู่หัวข้อความช่วยเหลืออื่นๆ

ลดปัญหาของการนำข้อมูลเข้า

 

·         ทำการตรวจสอบข้อมูลที่สมเหตุผล (Data Validate Checks)

·         แสดงข้อความเพื่อแจ้งให้ทราบหรือเพื่อการเตือน

·         แสดงรายการข้อมูลที่กำหนดค่าที่ยอมรับได้ไว้แล้ว เพื่อป้องกันการใส่ข้อมูลที่ไม่ถูกต้อง

·         สร้างหลักเกณฑ์ที่บังคับให้เกิดบูรณภาพของข้อมูล

·         ใช้หน้ากากข้อมูลเข้า

จัดเตรียมการแจ้งผลแก่ผู้ใช้

 

·         แสดงข่าวสารหรือข้อความในตำแหน่งที่เหมาะสมบนจอภาพ

·         เตือนผู้ใช้สำหรับการประมวลผลที่ต้องใช้เวลาหรือล่าช้า

·         แสดงความคืบหน้าบนหน้าจอภาพให้นานเพียงพอที่ผู้ใช้จะอ่านได้

·         ให้ผู้ใช้ทราบว่างานหรือการปฏิบัติงานนั้นสำเร็จหรือไม่

·         เตรียมข้อความคำอธิบายสำหรับสัญรูปหรือภาพที่ใช้ควบคุมการทำงาน

·         ใช้ข้อความที่เจาะจงและเป็นมืออาชีพ หลีกเลี่ยงข้อความน่ารัก ลึกลับหรือเคลือบคลุม

 

สร้างรูปแบบที่น่าสนใจ

 

·         ใช้สีช่วยแสดงความแตกต่างของเนื้อหาบนจอภาพ

·         ใช้องค์ประกอบเสริมพิเศษแต่น้อย

·         ใช้ Hyperlinks เพื่อช่วยให้ผู้ใช้ไปสู่หัวข้อที่เกี่ยวเนื่องกัน

·         จัดกลุ่มออบเจ็กต์และข้อมูลที่มีความสัมพันธ์กันไว้ด้วยกัน

·         จัดความหนาแน่นของข้อมูลในจอภาพ

·         กำหนดตำแหน่ง ข้อความอย่างเป็นระเบียบในตำแหน่งเดียวกันทุกจอภาพ

·         ใช้ถ้อยคำที่คงที่

·         ต้องให้แน่ใจว่าคำสั่งใดก็ตามเมื่อมีการใช้งานจะต้องได้ผลลัพธ์เหมือนเดิม

·         ต้องให้แน่ใจว่ากิจกรรมของเมาส์จะต้องเหมือนเดิมเสมอทั้งระบบ

·         ต้องให้ผู้ใช้ยืนยันการป้อนข้อมูล โดยการกดแป้น ENTER หรือแป้น TAB เมื่อจบฟิลด์

 

ใช้ถ้อยคำและภาพที่คุ้นเคย

 

·         ใช้รูปแบบของสีที่คุ้นเคยให้เหมาะสม

·         เตรียมทางเลือกจากการกดแป้น (Keystroke) สำหรับคำสั่งแต่ละเมนู

·         ใช้คำสั่งที่คุ้นเคยเท่าที่เป็นไปได้

·         เลียนแบบวินโดว์ในการออกแบบอินเทอร์เฟส

·         หลีกเลี่ยงคำนิยามที่ซับซ้อนและศัพท์เฉพาะทางเทคนิค

 

(อ้างอิงจาก  https://www.sites.google.com/a/ttc.ac.th/tuktang/gui-2/kar-xxkbaeb-kheiyn-porkaerm)